płoszyć się

См. также в других словарях:

• płoszyć się – spłoszyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}uciekać, przestraszywszy się kogoś, czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzikie zwierzęta płoszą się na widok ludzi. Sarny spłoszyły się i runęły w las. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• płoszyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, płoszyćszę, płoszyćszy, płoszyćszony {{/stl 8}}– spłoszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wywołując strach, powodować oddalenie się, ucieczkę… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• spłoszyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. płoszyć (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• płoszenie — ↨ płoszenie się n I rzecz. od płoszyć (się) …   Słownik języka polskiego

• sen — m IV, D. snu, Ms. śnie; lm M. sny 1. «stan fizjologiczny, umożliwiający organizmowi wypoczynek i odbudowę sprawności roboczej wszystkich narządów, polegający na obniżeniu wrażliwości na bodźce, zniesieniu aktywności ruchowej, zwolnieniu czynności …   Słownik języka polskiego

• zwierzyna — ż IV, CMs. zwierzynanie, blm «różne gatunki ssaków i ptaków żyjące na wolności w lasach, na polach, w wodach i błotach, uznane przez prawo łowieckie za zwierzęta łowne, będące przedmiotem polowań» Zwierzyna czworonożna, skrzydlata. Płoszyć… …   Słownik języka polskiego